[... O substrato que sobrevive
transmitido de pais e avós a fillos e netos e máis resistente aos
cambios. O apego á propiedade privada, o peso da estrutura familiar,
o valor da lealdade ou mesmo esa necesidade aludida de ser gregario
para sentirse vivo son principios máis indelebles. Sen embargo o
Poder precisa controlar ás masas e para ilo actúa con un sentido de
anticipación moi traballado. Hai persoas na sombra e nos medios,
delegadas por un poder económico supra-institucional, centradas en
orientar, de antemán, o continente e o contido das mensaxes que debe
recibir o iluso cidadán de a pé. Tome vostede como exemplo o
concepto de democracia. Os cidadáns, logo de un bombardeo mediático
durante décadas, están persuadidos de viviren nun Estado
democrático, só polo feito de que exercen o seu dereito a elixir
gobernantes. Calquera análise en perspectiva e medianamente profundo
amosaría que non se dan os niveis de presencia mínima na meirande
parte dos cidadáns de parámetros que permitan afirmar que hai un
exercicio de liberdade detrás da xa en por si exigua toma de
decisións: desenvolvemento do xuízo crítico, acceso á cultura,
nivel educativo, grao de interacción no tecido social... Aínda por
riba, a tecnoloxía está a propiciar celeridade e universalidade no
intercambio de mensaxes pero en detrimento da profundidade analítica
e do exercicio da crítica. Hai millóns de persoas capaces de
deseñar formatos de blogs e de páxinas web que son, de certo, obras
de arte. Sen embargo, poucas delas son quen de enlazar máis de dúas
ideas coherentes e, sobre todo, de defendelas con argumentos sólidos.]
(Fragmento do ensaio "Teoría do XXXXX", en proceso de escrita)
©Santiago Casal
No hay comentarios:
Publicar un comentario